Ερέτρια

H γνωστότερη πόλη της Εύβοιας μετά την Χαλκίδα. Ναυτική πόλη με μεγάλη ιστορία. Πήρε το όνομά της από τη λέξη “ερέτης” που σημαίνει κωπηλάτης στα αρχαία ελληνικά και αντικατοπτρίζει τη δεσπόζουσα θέση της ανά τους αιώνες στις ελληνικές θάλασσες.

Σήμερα η πόλη έχει πολύ έντονο τουριστικό χαρακτήρα, εξ’ αιτίας του πλήθους αρχαιολογικών μνημείων, των ξενοδοχείων, αλλά και των επιχειρήσεων εστίασης και ψυχαγωγίας που αναπτύχθηκαν στην περιοχή.

Εκτός της οδικής πρόσβασης, η Ερέτρια διαθέτει λιμάνι που τη συνδέει με την Αττική, με ferry boat που εκτελούν δρομολόγια προς τη Σκάλα Ωρωπού ανά μισή ώρα.

Από την Ερέτρια ξεκινούν οι περιηγήσεις του Sail Evia για το Νότιο Ευβοϊκό.

Ενδείξεις οργανωμένης ζωής υπάρχουν από τους προϊστορικούς χρόνους, ενώ πρώτη αναφορά για την πόλη γίνεται στην Ιλιάδα του Ομήρου. Υπήρξε πρωτοπόρα αποικιακή δύναμη μαζί με τη Χαλκίδα. Οι δύο πόλεις βρέθηκαν αντιμέτωπες στον πόλεμο του Ληλαντίου, ενώ στη συνέχεια η Ερέτρια συμμετείχε στους πολέμους των Ελλήνων κατά των Περσών.

Η παρακμή της ξεκίνησε ύστερα από την καθολική επικράτηση των Μακεδόνων του βασιλιά Φιλίππου στον ελλαδικό χώρο, στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ και ολοκληρώθηκε με την πλήρη υποταγή της στους Ρωμαίους στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ.

Αξιοσημείωτο ότι δεν υπάρχει κανένα ιστορικό στοιχείο για την Ερέτρια κατά την περίοδο του Βυζαντίου, ούτε για αυτή της τουρκοκρατίας, προφανώς γιατί είχε ερημώσει πλήρως από ζωή.

Εποικήθηκε ξανά το 1833 από κατοίκους των νήσων Ψαρών που είχαν μείνει άστεγοι μετά την πυρπόληση του νησιού τους από τους Τούρκους, το 1824. Μάλιστα, η Ερέτρια μετονομάστηκε σε Νέα Ψαρά, ονομασία που παρέμεινε μέχρι το 1960.